%0 Journal Article
%T بررسی فرآیند فردیت بر مبنای نقد کهن الگویی یونگ در اشعار منوچهر آتشی
%J  ماهنامه علمی سبک شناسی و تحلیلی متون نظم و نثر فارسی 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A آیت شوکتی
%A مهین امیدیان
%D 2025
%\ 1403/05/05
%N 109
%V 18
%P 305-322
%K یونگ
%K  کهن الگو
%K  فرایند فردیت
%K  منوچهر آتشی
%K  خویشتن
%X زمینه و هدف پژوهش: نقد کهن الگویی (اسطوره ای) یکی از رویکردهای
اصلی در نقد ادبی معاصر و مطالعه ای میان‌رشته ای است که اثر ادبی و بنمایه های
موجود در آن را به پیش نمونه یا همان ژرف‌ساخت کهن الگویی آن تأویل مینماید. این
شیوه بصورت رسمی نخستین بار در یافته های روانشناس معاصر کارل گوستاو یونگ در خصوص ناخودآگاه جمعی و کهن
الگوها مطرح شد.یکی از این کهن الگوها، فرایند فردیت است که در آن در جریان رشد و
تعالی روحی، مرکز شخصیت از بخش خود آگاه به قسمتی در ناخودآگاه منتقل میشود و
بدنبال آن شخصیت به تعادل و پایداری و
یکپارچگی روحی دست می‌یابد.در این مقاله با تاکید بر نظریه کهن الگویی یونگ، به بررسی فرایند فردیت در اشعار منوچهر آتشی
خوااهیم پرداخت. 

روش پژوهش:روش پژوهش در این جستار توصیفی ـ تحلیلی بر مبنای شیوه سندکاوی و
مطالعات کتابخانه ای و بهره گیری از نقد کهن الگوی یونگ با تکیه بر فرآیند فردیت
است. جامعه آماری پژوهش اشعار منوچهر آتشی میباشد.

یافته های پژوهش: یافته های پژوهش نشان میدهد که مسیر خویشتن‌یابی
یا فرایند فردیت بعنوان یک نیاز روحی در زوایای ناخودآگاه شعر آتشی از سایه تا
رسیدن به خود، قابل تأمل و بررسی و مطابق با کهن الگوی فردیت یونگ است.

نتایج پژوهش: دستاورد پژوهش نشان میدهد که کهن الگوهای سایه، آنیما، پیر دانا تا
استحاله و یگانگی با جهان هستی در مراحل مختلف خویشتن‌یابی در شعر آتشی قابل
ملاحظه است. شاعر با گذار از لایه های درونی خویش سیر رشد روحی، روانی و فردیت را
سپری نموده تا به خویشتن خویش و فردیت دست یابد.
%U https://bahareadab.com/article_id/1819