%0 Journal Article
%T تحلیل سبکی رمان ازبه اثر رضا امیرخانی بر اساس نظریه ژرار ژنت
%J  ماهنامه علمی سبک شناسی و تحلیلی متون نظم و نثر فارسی 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A رضا زندآور
%A رقیه صدرایی
%A مریم برزگر
%D 2025
%\ 1403/12/14
%N 112
%V 18
%P 81-100
%K روایت شناسی
%K  ژرار ژنت
%K  داستان معاصر
%K  از به
%K  رضا امیرخانی.
%X زمینه و هدف: رمان ازبه اثر رضا امیرخانی یکی از آثار داستانی معاصر است که
ساختار روایی خلاقانه، تو در تو و پیچیده ای دارد. هدف اصلی این جستار آن است که
با تکیه بر نظریه ژرار ژنت و علم روایت‌شناسی که روش و اصول ساختاری قصه از ابتدا
تا رسیدن به هدف نهایی نویسنده را می‌تواند بصورتی سامانمند و طبقه بندی شده ارائه
دهد، به بحث و بررسی پیرامون شیوه های نوین، شگردها و تکنیک‌های روایی در داستان
ازبه بپردازیم. 

روش مطالعه: روش مطالعه در این پژوهش به شیوه توصیفی ـ تحلیلی است و بررسی بخشی
از روایتهای رمان ازبه بر اساس مؤلفه نظم، تداوم، زمان و بسامد بر اساس نظریه
روایت‌شناسی ژرار ژنت میباشد. 

یافته های پژوهش: روایت در داستان ازبه بشیوه نامه نگاری است از
این رو، راوی خاصی ندارد و هر نامه از زبان یک شخصیت روایت میشود. داستان با نامه
فرانک دختر بچه مدرسه ای که پدر و مادرش را از دست داده است به عقاب تیز پرواز ـ
خلبان مشکات ـ آغاز میشود در ادامه تلاشهای همسر خلبان مشکات برای رهایی او از
افسردگی با توسل به دوستان قدیمی سرهنگ مرتضی مشکات. در صحنه هایی که حالات و
شرایط روحی سرهنگ مشکات پس از جانبازی توصیف میشود، در نامه هایی که طیبه برای
خانم تیموری همرزم مرتضی مشکات نوشته میشود، نامه هایی که میان وی با سایر دوستانش
تبادل میگردد سرعت روایت کند است و حذف و
خلاصه گویی چندان مورد توجه قرار نگرفته است و در زمانیکه قصد دارد زمان را خنثی
نماید، از گفتگو بهره میگیرد.

نتیجه پژوهش: محورهای اصلی روایت در
داستان ازبه شامل نظم، تداوم، وجه، بسامد و لحن میباشد. نظم زمانی در داستان ازبه
تقریباً مورد توجه قرار گرفته است و از زمان‌پریشی در روایت آن چندان اثری نیست.
روایت معمولاً کند است و با توصیفات کامل همراه است. با توجه به آنکه داستان از
زبان یک راوی بیان نمیشود، کمترین فاصله میان متن و روایتگری وجود دارد و لحن
محزون و شکایت بیشتر از سایر لحنها مورد استفاده قرار گرفته است.
%U https://bahareadab.com/article_id/1854