%0 Journal Article
%T ارتباط مبانی جمال شناسانه نثر خلّاق صوفیانه با فراز و فرودهای فکری عرفا در حیطه مرگ و زندگی ( با تکیه بر آثار شیخ ابوسعید ابوالخیر، شیخ احمد غزالی، عین القضات همدانی)
%J Journal of the stylistic of Persian poem and prose (JSPPP) 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A Nasrin Musavand
%A Hakimeh Dabiran
%D 2018
%\ 0000/00/00
%N 41
%V 11
%P 309-328
%K life
%K  death
%K  Sophia
%K  creative
%K  aesthetics
%K  Abu Saeed Abolkheyr
%K  Sheykh Ahmad Ghazali
%K  Eynolghozaat Hamedani
%X موضوع مرگ و زندگی از دیرباز تا کنون یکی از دغدغه های
اساسی ذهن بشر بوده و بستر مناسبی برای
محققان ادیان و مذاهب گوناگون و عرفا فراهم آورده است. متون منثور خلّاق صوفیه که
در گروه نثرهای ذوقی و تغزلی جای میگیرند با مرگ و زندگی برخوردی ذوقی، فعّال و
هنرمندانه دارند. در این متون به دلیل غلبه حال صوفیانه و عمق تجربه های عرفانی،
غالباً با عوامل هنری مختلفی چون صورخیال، عاطفه، چندلایگی معنا، موسیقی کلام،
نگارش خودکار، شطح‌پردازی، رمز، وجود فضای هرمنوتیکی و جنبه های بلاغی زبان روبرو
هستیم که بیانگر بکارگیری امکانات زبانی و فرازبانی نویسنده برای ایجاد ظرفیت قابل
قبولی در زبان جهت بیان معانی والای عرفانی است. از منظر آنان بین زندگی و مرگ با
وجود درک حضور حق‌تعالی تفاوتی وجود ندارد و مرگ پلی است که دوست را به دوست
میرساند
%U https://bahareadab.com/article_id/742