%0 Journal Article
%T بررسی و تحلیل بُنمایه های تعلیمی (اخلاقی، اجتماعی و آئینی) در غزل منزوی
%J Journal of the stylistic of Persian poem and prose (JSPPP) 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A Tahereh Hosseini Makarem
%A Amirhossein Madani
%A Fatemeh Sadat Taheri
%D 2025
%\ 2025/02/07
%N 111
%V 18
%P 45-68
%K Educational poem
%K  Contemporary sonnet
%K  Monzavi
%K  Moral
%K  social
%K  and religious
%X زمینه
و هدف: ادب فارسی، هیچگاه
از نوع شعر تعلیمی تهی نبوده است؛ به گونه ای که ادب تعلیمی یکی از گسترده ترین
انواع ادب فارسی را تشکیل داده است و هدف سراینده آن، تبیین مسائل اخلاقی،
اجتماعی، اندیشه های مذهبی، حِکَمی و مضامین پند‌گونه است. در میان شاعران معاصر،
شعر تعلیمیِ منزوی، صبغه ای دیگرسان دارد و از دیگر آفرینشگران ادبی شاخصتر است.
در این مقاله، سعی بر آن است که جلوه های ادبیات تعلیمی (اخلاقی، اجتماعی و آئینی)
در غزل منزوی بررسی شود. 

روش مطالعه: نگارندگان در این
پژوهش کوشیده اند با روش توصیفی- تحلیلی، عمده ترین بن مایه های تعلیمی غزلهای
منزوی را تبیین کرده، به واکاوی بخشی از اندیشه های تعلیمی که برخاسته از مقتضیات
زمانی و شرایط اجتماعی و سیاسی شاعر موردنظر است، بپردازند. 

یافته ها: بنمایه های تعلیمی
غزلهای منزوی، عمدتاً دربردارنده نکات اخلاقی‌ای چون: اغتنام فرصت، دستگیری از
خلق، مرگ‌اندیشی و عبرتگیری از این پیچیده ترین معمّای هستی، اهمیّت محبّت و
دوستی، بی‌اعتباری دنیا، اعتقاد به رضا و تسلیم و پند و اندرز است. 

نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان
می‌دهد که منزوی در غزلیات خویش، علاوه بر مؤلّفه های اخلاقی، با گره زدنِ منِ
شخصی خویش با منِ اجتماعی- سیاسی، تصویری از اوضاع جامعه ایرانی با محوریت آزادی،
حبّ وطن، استبدادستیزی و پاسداشتِ حقوق و حرمت زنان منعکس کرده است. بعلاوه،
بنمایه های آئینی و مذهبی با بیشترین بسامد و با تأکید بر تعالیم و رشادتهای
امامان شیعه بویژه امام علی (ع) و امام حسین (ع)، در غزل او جایگاه ویژه و شایسته ای
دارد. این همه نشان میدهد که شاعر مذکور، آشنایی عمیق و استواری با فرهنگِ
چندصداییِ اسلامی- ایرانی داشته است.
%U https://bahareadab.com/article_id/1837